yardım et

 Günlerdir, konuşmadan en çok bir fotoğrafa daha doğrusu internetten alınmış bir caps'e takılı gözüm. Benim için bugünü anlatan tek görüntü. Bir genç insan, iyimserliğini ve heyecanını paylaşmış biriyle maden ocağında çalışmaya başlamadan önce. O gençlerin kullandığı :d simgesi var  haber verdiği iki kelime yazının sonunda. Sessiz hikayeler bunlar. Bakmayın son günlerde çok ses varmış gibi göründüğüne. Herkes umut duyar içinde, genç insan fazla duyar, daha çok dışa vurur.

    Şimdi öldük ya biz, daha kötüsü o ölü halimizle çeviriyoruz ya çarkı, bunu kabul ediyor görünsek de, bu kabullenişin hiç bir emaresi yok ya hayatımızda; işte bu izsizlik, kanıtsızlık bizi ölü olmayı sürdürmeye iten. O gülümseme simgesindeki genç umut yok ya hani bugün, önceden olduğunu bilmemek  değil, ama o umudu tutmamak  görünmez zincirlerin bahanelerine sessiz ve suçlu sığınarak. Bundan ötürü ölüyüz, öldük.

Yası biliyorum, bilmek zorunda kaldım iki defa. Yani karşılaştırma, yan yana koyma durumum oldu kendimden. Yas tutarken, bir yandan iyi ve güçlü görünmeye çalışırsın. Metanet denen şey bu kandırmacadan ibaret, herkesin beklediği bir an önce iyi olmandır ve insanlara iyilik gibi metanetini sunarsın. Suçlu hissettirir onlara acından bir parça olsun vermek. Zaman geçtikçe atlattığını düşünürler, insanın kendisi bile bazen öyle hisseder. Günler boyu düşünmediğin olur, ancak aniden bir an aklına düştüğünde, gözlerin yeniden karanlık bir ortama giriyormuşçasına kararır, bir anda, karanlık ortama alışmış gözlerin körlüğü. Orada ağlarsın işte, yutkunursun gözlerin karanlığa alışır, dünyayı seçmeye başlar, yeniden dışarı parlak ışığa çıkar ve yeniden başlarsın döngüye.

Bu yas değil işte hissettiğim bu kez, ölümü duyuyorum ben, ölü hissizliğimi.

Ben , yani sadece kendi adıma ben, umuttan yardım umuyordum. Hepsine karşın umudumdan ve başkalarının umudundan. Ne iyiydim ne kötü, küntleşmiş bir ruh hali ile seyrediyordum hep.

Şimdi O'nun umudu yok işte, ölü olduğunu hissedip yaşıyor olmak ne kadar fazla, ne kötü ve ne mantık dışı, tüm duyguların ötesi.

Yardım et ölmeme. 

Günlük, bulanık umutlarından bıktım, yarın yok, yardım et.